Cultureel Erfgoed

"Onze toekomst een verleden geven en ons verleden een toekomst."

Dit is de kern van de missie van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.

"Cultureel erfgoed toont het verhaal van Nederland en maakt zichtbaar hoe we ons door de eeuwen hebben ontwikkeld.

Dat geldt onder de voorwaarde dat we het erfgoed zorgvuldig doorgeven aan volgende generaties."

Bron: website Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed - Missie, Visie, Strategie .

 

Onderstaand de 13 werelderfgoederen in Nederland met relevante boeken.

 

Romeinse Limes (toegevoegd 27 juli 2021)

De Grenzen van het Romeinse Rijk

De noordelijke ‘Limes’ (het Latijnse woord voor grens) van het Romeinse Rijk liep tweeduizend jaar geleden dwars door Nederland, langs de Rijn. Om deze grens (onderdeel van de langere grens door Europa, het Midden-Oosten en Noord-Afrika) te beschermen, bouwden Romeinen hier onder andere wachttorens en legerkampen. Er zijn 19 vindplaatsen in Nederland en 25 in Duitsland, Nederland heeft de nominatie daarom ook namens Duitsland ingediend.

De Romeinse limes

 

De grenzen van het Rijk in de Lage Landen

 

Romeinse Limespad

 

Wandelen langs de noordelijke grens van het Romeinse Rijk

Limesweg

 

 



Hollandse Waterlinies (toegevoegd 26 juli 2021)

Hollandse Waterlinie

De Hollandse Waterlinies vormen een netwerk van forten, sluizen en inundatiegebieden waarmee het omliggende landschap onder water kon worden gezet. Ze moesten West-Nederland beschermen tegen aanvallen uit het oosten. Tot de dag van vandaag is deze structuur bepalend voor het landschap en zijn veel bouwwerken van de linie nog altijd te zien. De 85 kilometer lange linie met 45 forten, 6 vestingen en 2 kastelen vormt nu een groene en recreatieve gordel in een omgeving met een grote stedelijke dynamiek.

Waterliniepad

 

Lange Afstand Wandelgids 17

De Hollandse Waterlinie

 

Cultuurhistorische routes in de provincie Utrecht


Onheilstij

 

De laatste jaren van de Nieuwe Hollandse Waterlinie

Stelling van Honswijk

 

Vestinglandschap aan de Lek


Verboden kringen

 

34 Wandelingen rond de stelling van Amsterdam



Koloniën van Weldadigheid (toegevoegd 26 juli 2021)

De Koloniën van Weldadigheid zijn ’s werelds eerste en meest grootschalige voorbeeld van landbouwkoloniën voor armoedebestrijding. Johannes van den Bosch richtte in 1818 de Maatschappij van Weldadigheid op waar arme stedelingen werden omgeschoold tot boer. Zo konden ze zelf in hun voedsel voorzien. Later kwamen er ook onvrije koloniën waar wezen en bedelaars in een afgesloten omgeving moesten werken.

Vier van de zeven koloniën in Nederland en België zijn op de Werelderfgoedlijst geplaatst. Frederiksoord, Wilhelminaoord en Veenhuizen in Nederland en Wortel in Vlaanderen laten nog het beste de oorspronkelijke structuur zien van kaarsrechte lanen met bomen, karakteristieke huizen en gebouwen.

De kolonieman

 

 Johannes van den Bosch (1780-1844), volksverheffer in naam van de Koning 

Droom en Weldaad

200 jaar

 

 

 

Maatschappij van Weldadigheid 

De Koloniën van Weldadigheid

 

Een uitzonderlijk experiment


Als je wilt dat de wereld je toelacht, dan moet je werken

 

Het leven in de kolonies van Weldadigheid

Koloniekak 

 

Leven in een gevangenisdorp / de twintigste eeuw in Veenhuizen

Paupers en boeven

 

200 Jaar strafkolonie Veenhuizen


De bedelaarskolonie

 

De Ommerschans, het eerste landelijk gesticht voor luilevende armen

De proefkolonie

 

Vlijt, vaderlijke tucht en het weldadig karakter onzer natie

 

De strafkolonie

 

Verzedelijken en beschaven in de koloniën van weldadigheid, 1818-1859


De kinderkolonie

 

Tot een werkzaam leven opgeleid: de wezen van Veenhuizen (1824-1859)

Het pauperparadijs

 

Een familiegeschiedenis

Culinair Erfgoed Diner

 

200 jaar Koloniën van Weldadigheid op je bord 


Van Frederiksoord naar Zorgvlied 

 

Van Frederiksoord naar Zorgvlied, wandelen en fietsen door de Kolonie van Weldadigheid 

Weldadig Wandelen

 

8 wandelingen door de Koloniën van Weldadigheid


Van Nellefabriek Rotterdam (toegevoegd 2014)

De tussen 1925 en 1931 gebouwde, voormalige koffie-, thee- en tabaksfabriek van Van Nelle is een van de meest uitzonderlijke iconen van industriële architectuur in de wereld uit het begin van de twintigste eeuw, de periode van het Nieuwe Bouwen. Het complex met zijn karakteristieke gevels van staal en glas en betonnen draagconstructies vormt de uitdrukking van de 'ideale fabriek', met daglicht dat aangename werkomstandigheden biedt in de fabriek en openheid uitstraalt naar de buitenwereld.

Het markeert de bijdrage van Nederland aan het ontwerpen van industriële productieprocessen. Ook getuigt de Van Nellefabriek van de lange geschiedenis van invoer, verwerken en verhandelen van tropische producten in Nederland, en in de Rotterdamse haven in het bijzonder. 

De restauratie en herbestemming van de fabriek is sinds 2000 met grote zorgvuldigheid uitgevoerd, waarbij de authenticiteit volledig behouden is gebleven.


Grachtengordel van Amsterdam (toegevoegd 2010)

In de 17e eeuw groeide Amsterdam uit haar voegen. De stad beleefde haar Gouden Eeuw in economisch, politiek én cultureel opzicht. Een flinke uitbreiding was hard nodig. Het stadsbestuur maakte daarom een uitbreidingsplan dat Amsterdam vijf keer zo groot zou maken.

De grachtengordel, met zijn 14 kilometer gracht en 80 bruggen, is een stedenbouwkundig, waterbouwkundig en architectonisch meesterwerk. Het gebied was door de systematische aanplant van bomen langs de grachten en de aanleg van prachtige tuinen meteen een heel groene stad. Deze planmatige stadsuitbreiding heeft tot ver in de 19e eeuw over de hele wereld als voorbeeld gediend. 

Amsterdams werelderfgoed

 

Amsterdams werelderfgoed, de grachtengordel na 400 jaar 


De Waddenzee (toegevoegd 2009)

De Waddenzee – uniek in de wereld! De Waddenzee langs kusten van Nederland, Duitsland en Denemarken is een ongeëvenaard dynamisch landschap. Nergens ter wereld kom je zo'n uitgestrekt en gevarieerd gebied tegen, ontstaan onder invloed van eb en vloed en waar de veranderingen dagelijks merkbaar zijn.

Een uitgebreid stelsel van geulen en geultjes wordt afgewisseld door droogvallende zandplaten. Mosselbanken, voedselrijk slikwad, uitgestrekte kwelders, witte zandstranden en duinen en hier en daar wuivende zeegrasvelden. Deze variatie aan landschappen maakt de Waddenzee tot een uniek leefgebied, waarvan vele bezoekers het hele jaar door kunnen genieten. De Waddenzee is een onmisbare tussenstop voor miljoenen vogels tijdens hun trektocht. En meer dan 10.000 vaak zeldzame plant- en diersoorten vinden hier hun thuis.

De Waddenzee van Nederland en Duitsland is werelderfgoed sinds 2009. In 2014 is het Deense deel ook bijgeschreven, waardoor de Waddenzee nu compleet op de Werelderfgoedlijst staat.

Bosatlas van de Wadden

 

Een ontdekkingsreis in kaart en beeld

Geschiedenis van de Wadden

 

De canon van de Waddeneilanden


61 eilanden in de Waddenzee

 

Een ontdekkingsreis


Rietveld Schröderhuis in Utrecht (toegevoegd 2000)

Dit architectonische meesterwerk is geënt op de idealen van De Stijl. Het unieke gebouw kent zowel binnen als buiten het oeuvre van de Utrechtse architect en vormgever Gerrit Rietveld (1888-1964) zijn gelijke niet.

Rietveld ontwierp het huis in 1924 in opdracht van de eigenzinnige Truus Schröder. Het was zijn eerste complete woonhuis én een uitbundig experiment. Voortbordurend op zijn eigen meubelontwerpen en de ideeën van De Stijl maakte hij aan de rand van de stad een huis als een driedimensionale, asymmetrische compositie.


Droogmakerij Beemster (toegevoegd 1999)

De Beemster in Noord-Holland is een schoolvoorbeeld van hoe Nederlanders grote delen van hun land hebben drooggelegd. Deze 17e eeuwse droogmakerij is opgezet om het bedreigende binnenwater De Beemster om te zetten in vruchtbare en winstgevende landbouwgrond. Om het woeste meer kwam een stevige dijk van 42 kilometer lang en daar omheen werd een ringvaart gegraven. Vervolgens begonnen 43 windmolens met het leegpompen van het meer.

In 1612 viel De Beemster droog en kon de inrichting van de polder beginnen. Er werden wegen aangelegd, wegsloten en kavelsloten gegraven en boerderijen gebouwd. Dat alles gebeurde volgens een ordelijk en strak geometrisch patroon. Aan deze rationele verkaveling en inrichting heeft De Beemster zijn roem te danken.

Droogmakerij de Beemster

 

Polder van wereldformaat


Het ir. D.F. Woudagemaal

Magistrale beleving van stoom, architectuur en water, het ir. D.F. Woudagemaal in Lemmer is het grootste en het enige nog functionerende stoomgemaal ter wereld. Het gemaal werd in 1920 geopend door koningin Wilhemina en had als taak om overtollig water vanuit Friesland in de Zuiderzee, en later het IJsselmeer, te pompen.

Het imposante bakstenen gebouw is strak en sober van karakter, helemaal volgens de bouwstijl van de Amsterdamse School. De taken van het stoomgemaal in Lemmer werden in 1966 overgenomen door het elektrische Hooglandgemaal in Stavoren. Toch speelt het monumentale Woudagemaal in bijzondere gevallen nog steeds een cruciale rol. Bij extreem hoogwater wordt het oude stoomgemaal ingezet om zo snel mogelijk het teveel aan water in het IJsselmeer te lozen. 

Het Ir. D.F. Woudagemaal

 

Werelderfgoed

Het Ir. D. F. Woudagemaal

 

werelderfgoed op stoom


De historische binnenstad van Willemstad op Curaçao (toegevoegd 1997)

De Nederlands West-Indische Compagnie (W.I.C.) stichtte in 1634 een handelspost aan de Sint Annabaai op het eiland Curaçao. Deze beschutte baai vormde een natuurlijke haven.

Vanaf omstreeks 1660 kwam de slavenhandel op. Willemstad werd een centrum van de handel in slaven voor heel Amerika. De stad ontwikkelde zich in de loop van 300 jaar aan weerszijden van de Sint Annabaai tot een Caribische havenstad, waarbij de invloed van veel verschillende culturen bepalend was. Kenmerkend voor Willemstad is de bonte mix van architectuurstijlen en Caribische kleuren. Er zijn veel Nederlandse invloeden te vinden, maar ook Spaanse en Portugese.

Dushi Willemstad

 

Het oog in 't zeil stedenreeks

Curaçao

 

Plantagehuizen en buitenverblijven historie en omgeving Willemstad en stadshuizen Nederland


Molencomplex Kinderdijk (toegevoegd 1997)

De negentien molens van Kinderdijk zijn een internationaal bekend Nederlands symbool. De zeventien boezemmolens zijn gebouwd tussen 1738 en 1740. Voordien stonden er in het gebied al poldermolens, waarvan er nog twee zijn overgebleven. Deze watermolens hielden lange tijd het lage land van de Alblasserwaard droog, dat werd geteisterd door verzakkingen en overstromingen.

Later werd de taak van de molens overgenomen door gemalen. Eerst door het stoomgemaal Wisboom, en later door het dieselgemaal JU Smit het elektrisch gemaal Ir. G.J. Kok. In Kinderdijk is bijna duizend jaar 'strijd tegen het water' zichtbaar in het polderlandschap met zijn waterlopen, dijken, gemalen, sluizen en molens. 


Stelling van Amsterdam (toegevoegd 1996)

Verboden kringen

 

34 wandelingen rond de Stelling van Amsterdam 


Schokland en omgeving in de Noordoospolder (toegevoegd 1995)

Schokland en omgeving

 

Leven met water

Impressies van Schokland

 

Reisverslagen van bezoeken aan een afgelegen eiland

Verhalen van Schokland

 

De lotgevallen van een eilandbevolking


Schokland 

 

Een cultuurhistorische wandeling